Even the trees are crying

De installatie is ontstaan naar aanleiding van de desastreuze wereld waarin we ons bevinden, en waar we niet van weg kunnen gaan. We zijn zelf medeveroorzaker en onontkoombaar onderdeel van het zich voltrekken van rampzalige gebeurtenissen. Een proces dat heel langzaam, bijna onmerkbaar, als een voortwoekerend gezwel zich al jaar-en-dag voltrekt, en waar we ons nu misschien bewust van zijn geworden.
“Bij het maakproces was die tijd ook een belangrijke factor, pas na verloop van tijd en door het doen werd de vorm voor me duidelijker”, aldus Aurelia.

The installation was created in response to the disastrous world in which we find ourselves, and from which we cannot leave. We ourselves are co-causers and inescapable parts of the unfolding of catastrophic events. A process that has been going on very slowly, almost imperceptibly, like a proliferating tumor for years, and of which we may now have become aware. “Time was also an important factor in the making process, only after time and by doing the shape became clearer to me,” says Aurelia.

maart 14, 2018 148 views Aurelia van der Burght